วันเสาร์ที่ 28 พฤษภาคม พ.ศ. 2559

สกู๊ปพิเศษ : ‘โนนสังวิทย์’ ทำให้ฉันรักครู รักษ์โรงเรียน



สวัสดีค่ะ ดิฉันชื่อน.ส.รัชฎาภรณ์ คำสี  นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5/1 โรงเรียนโนนสังวิทยาคาร อ.โนนสัง จ.หนองบัวลำภู โรงเรียน ในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 19 มีผอ.รณภพ ลิสุวรรณ เป็นผู้อำนวยการโรงเรียน  และโรงเรียนแห่งนี้เปรียบเหมือนบ้านหลังที่สองของฉัน มีสิ่งแวดล้อมและบรรยากาศร่มรื่น  มีต้นไม้ใหญ่ให้ร่มเงาอยู่ทุกที่ มีที่นั่งและม้าหินอ่อนวางตามจุดต่าง ๆ  อย่างเพียงพอ  มีโรงอาหารที่เปิด-ปิดเป็นเวลา จาน/ถ้วยละ  25  บาท  ได้ปริมาณเยอะมาก  ทานจนท้องกางเลยก็ว่าได้... 

ห้องเรียนของฉัน เป็นระบบเดินเรียน ไปเรียนตามห้องของครูแต่ละคน  ซึ่งครูและนักเรียนจะช่วยครูได้จัดบรรยากาศในห้องเรียนเป็นบรรยากาศทางวิชาการของรายวิชานั้น ๆ  เช่น ห้องครูที่สอน วิชาภาษาไทย  ภายในห้องจะมีภาพของท่านสุนทรภู่  บอร์ดการแต่งคำประพันธ์  ผลงานนักเรียน  เป็นต้น  ส่วนห้องครูที่สอนวิชาสังคม  ก็จะตกแต่งห้องเป็นแผนที่โลก เป็นต้น  นับว่าห้องเรียนสะอาด  น่าอยู่มาก  มีสื่ออุปกรณ์ครบ  ฉันชอบบรรยากาศแบบนี้มากไม่อยากนั่งประจำห้องเลย อยากจะเดินเรียนทุกๆ วิชา... 

ครูผู้สอนของฉัน  ทุกท่านล้วนมีเทคนิคการสอนเป็นของตนเอง  สร้างสิ่งที่น่าจดจำของลูกศิษย์  และมีครูท่านหนึ่งที่ฉันประทับใจและให้ความเคารพเป็นพิเศษ  เป็นเหมือนแม่คนหนึ่ง นั้นคือ คุณครูธัชกร  อาจนนท์ลา  ท่านเป็นครูสอนวิชาภาษาไทย เป็นคนที่มีความมุ่งมั่น ทุ่มเท  ตั้งใจ ในการทำงาน  เสียสละกำลังกาย  กำลังทรัพย์ เพื่อลูกศิษย์ได้  นอกจากจะสอนวิชาความรู้ที่ทำให้นักเรียนเรียนอย่างมีความสุขแล้ว   เมื่อครูสอนจบในเรื่องนั้น ๆ ยังให้นักเรียนแต่ละคนเลือกทำชิ้นงานตามใจชอบได้อีก  ช่างสุดยอดจริง ๆ และท่านยังแนะนำให้นักเรียนรักษ์สิ่งแวดล้อม โดยให้เก็บขวดพลาสติกที่มีมากในโรงเรียนมาขาย ทำให้เกิดรายได้ได้อีกด้วย    

ฉันเคยขอคำปรึกษาเรื่องงานต่าง ๆ จากท่านเป็นประจำ ท่านก็ให้คำปรึกษาเป็นอย่างดี เช่น การแข่งขันการเขียนเรียงความ เรื่อง สมเด็จพระเทพฯ ในดวงใจ จนฉันได้รับโล่รางวัลชนะเลิศ ถึงแม้จะเป็นรางวัลแค่ระดับจังหวัด แต่ฉันก็ประทับใจที่สุด และทุกครั้งที่จะต้องซ้อมเตรียมไปร่วมการแข่งขันรายการต่างๆ  พวกเราก็จะกลับบ้านช้า บางครั้งก็อยู่จนค่ำมืด แต่ครูธัชกรก็ยังอยู่เป็นเพื่อน คอยถามตลอดเวลาว่าขาดเหลืออะไรไหม หิวหรือเปล่า แล้วเดินมาให้กำลังใจในการทำงานเกือบทุกชั่วโมง   

หรือแม้แต่การทำกิจกรรมเพื่อการกุศล ฉันและเพื่อนยังเคยได้ร่วมกับครูเล่นดนตรี เล่นอูคูเลเล่  ที่ตลาดสด อำเภอโนนสัง เพื่อระดมทุนมาในการสร้างห้องศูนย์การเรียนรู้ตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง (ปศพพ.)  ครูเป็นคนที่มีมากความสมารถโดยเฉพาะเทคนิคการสอน  เรื่อง  การเขียนย่อความและการเขียนสรุปความจาก บทเพลง  ท่านให้นักเรียนได้มีส่วนร่วมในการเรียน ฉันได้ร่วมเล่นดนตรีในหัวข้อนี้ด้วยจนทำให้ท่านได้รับโล่รางวัลและเสมาทองคำ โครงการ ครู คุณคนดีศรี  สพม.19

ฉันภูมิใจมากที่ได้ศึกษาอยู่ในโรงเรียนแห่งนี้ และมีครูที่ดีและเก่ง...  ฉันจะไม่มีวันลืมเลย
....................................................
นางสาวรัชฎาภรณ์  คำสี   
ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5/1  โรงเรียนโนนสังวิทยาคาร จ.หนองบัวลำภู